کتاب بابای قهرمان من

در برشی از کتاب بابای قهرمان من می‌خوانیم:

مامان آرام در اتاق را باز کرد میدانست هر وقت رضوانه دلتنگ بابا می شود خود را بین در و دیوار اتاق کار بابا پنهان میکند وارد اتاق شد. در را بست کنار رضوانه نشست و گفت: چی شده رضوانه خانم؟ چرا نامه ی بابا را نخواندی؟

رضوانه با بغض گفت آخه فقط دو تا نامه مانده اگر تا فردا نامه ها را بخوانم و با با نیاید چه کار کنم؟

مامان رضوانه را بغل کرد با صدایی لرزان گفت: نگران نباش فردا بابا میآید بابایی بهت قول داده پنج تا دیگر برگردد. بر می گردد.

حالا پاشو برو نامه ی امروزت را بخوان رضوانه تب داشت به طرف جعبه رفت با دیدن عکس بابا دلتنگی اش بیشتر شد. چند قطره اشک بر گونه اش نشست. اشک هایش را پاک کرد و نامه را بلند خواند به نام خدای مهربانی که رضوانه را به من هدیه کرده است.